Sunday, April 24, 2005

พลัง...คลื่น...เต่า...!!!

วัฒนธรรมการอ่านการ์ตูนญี่ปุ่นรายสัปดาห์ เริ่มต้นเมื่อค่าย Line Art Planning หรือ LAP (ซึ่งผมเข้าใจว่าเป็นวิบูลย์กิจในปัจจุบัน) นำการ์ตูนรายสัปดาห์ชื่อ "Zero" ออกจำหน่ายเมื่อราวยี่สิบกว่าปีก่อน ผมไม่ได้อ่านเล่มแรกของ Zero เพราะอยู่ในช่วงอายุที่สนใจหนังสือการ์ตูนน้อยกว่าสตาร์ซ็อคเกอร์ โชคดีที่ช่วงนั้นได้เจอะเจอเพื่อนเก่าสมัยโรงเรียนรายหนึ่งซึ่งเคยบ้าหนังส์อการ์ตูนญี่ปุ่นเหมือนๆกัน แล้วก็เป็นเพื่อนคนนี้แหละครับที่ซื้อ Zero ติดมือมา

หลังจากอาศัยหนังสือคนอื่นอ่านสักพัก ผมก็เริ่มติดถึงขั้นต้องดิ้นรนหาซื้อ Zero เป็นของตัวเอง และเหตุผลที่ทำให้ผมติดตามหนังสือเล่มนี้จวบจนวันที่ผมจากเมืองไทยไปเรียนต่อต่างประเทศ ก็คือ เรื่อง "ดราก้อนบอล" นี่เอง

ผมเริ่มอ่านดราก้อนบอลตั้งแต่จบปริญญาตรี และเมื่อเข้าเรียนต่อในระดับปริญญาโท ที่ธรรมศาสตร์ ผมก็ติดตามอ่านเรื่องนี้ทุกอาทิตย์ สมัยนั้นยังไม่มีการจัดระเบียบลิขสิทธิ์การ์ตูนญี่ปุ่น แต่ละสำนักพิมพ์ก็จะแข่งกันนำต้นฉบับที่ลงในหนังสือรายสัปดาห์ของญี่ปุ่นมาแปล แต่งภาพ และใส่คำบรรยายไทย ซึ่งฝีมือชาว LAP ก็สุดยอด ที่ญี่ปุ่นออกช่วงปลายอาทิตย์ หนังสือของไทยก็เข็นออกมาได้ในวันจันทร์ของสัปดาห์ถัดมา ฝีมือการแต่งภาพ และเขียนคำบรรยาย เรียกได้ว่าเนี็ยบจริงๆ (สมัยนั้นไม่ได้ใช้คอมฯช่วยเลยนะครับ) ขนาดเพื่อนผมที่เรียนปริญญาโทซึ่งเป็นคนญี่ปุ่นยังติดใจขอผมอ่านด้วยทุกๆอาทิตย์ด้วยเลย


ดราก้อนบอล เป็นเรื่องราวของเด็กน้อยนาม ซุนโงคู (หรือ หงอคง ในสมัยที่ผมอ่าน Zero) ที่อาศัยอยู่เพียงลำพังกลางป่าเขา เนื่องจากคุณปุ่ที่เคยเลี้ยงดูเขามาตั้งแต่เล็กเสียชีวิตไปอย่างลึกลับ โงคูเก็บรักษาลูกแก้วประหลาดที่มีดาวสี่ดวงของคุณปู่ไว้เป็นของดูต่างหน้า โดยที่เขาหารู้ไม่ว่า เจ้าลูกแก้วประหลาดนี้จะเป็นตัวชักพาเขาสู่เส้นทางการต่อสู้ที่ยิ่งใหญ่ และเรื่องราวการผจญภัยที่น่าตื่นเต้นยิ่ง

เรื่องราวในช่วงเริ่มต้นนี้คล้ายกับจะอิงกับเรื่องไซอิ๋ว เพราะตัวเดินเรื่องในช่วงแรกต่างมีบทบาทคล้ายกับตัวละครในมหากาพย์ของจีน เราสามารถจับคู่ซุน โงคูกับ ซึง หงอคง ได้ไม่ยาก เพราะทั้งคุ่ต่างมีความเก่งกาจในการต่อสู้ มีเมฆวิเศษ มีกระบองที่ยืดหดได้ดังใจ โทริยาม่า อากิระให้บท พระถัง ซำจั๋ง กับบลูม่า สาวน้อยผู้ชักนำโงคู สู่การเดินทางเพื่อตามหาดราก้อนบอลทั้งเจ็ดลูก และในระหว่างทางทั้งสองได้พบกับ อูลอน หมุจอมลามก ที่หลอกคนในหมู่บ้านเล็กๆแห่งหนึ่ง เพียงเพื่อต้องการหญิงสาวในหมู่บ้านมาร่วมหอลงโรงด้วย อูลอนถูกโงคูปราบ และร่วมเดินทางไปตามหาดราก้อนบอลกับโงคู และบลูม่าในที่สุด อูลอนก็คือ ตือโป็ยก่ายในเวอร์ชั่นของ โทริยาม่า อากิระนั่นเอง

โงคู และคณะได้ออกเดินทางตามหาดราก้อนบอลให้ครบเจ็ดลูก ซึ่งหากดราก้อนบอลทั้งเจ็ดมารวมกันเมื่อใด เทพมังกรจะปรากฎกายขึ้น และเทพมังกรนี้สามารถบันดาลสิ่งใดก็ได้ตามที่ผู้ขอปรารถนา ดังนั้นการรวบรวมดราก้อนบอลจึงเต็มไปด้วยภยันตรายจากผุ้ที่ต้องการช่วงชิงลูกบอล เพราะใครๆต่างก็อยากขอพรจากเทพมังกรด้วยกันทั้งนั้น สถานการณ์ในเรื่องดราก้อนบอลช่วงแรกนี้ไม่ต่างกับปัญหาที่เหล่าคณะของพระถังซำจั๋งต้องเผชิญ ระหว่างการเดินทางไปชมพูทวีปสักเท่าไหร่ เพราะตลอดเส้นทางนั้นมีเหล่ามารร้ายรายแล้วรายเล่าที่เวียนกันเข้ามาผจญกับพระหนุ่มและคณะตลอด

โทริยาม่า อากิระเขียนเรื่องให้ความพ้องลักษณะนี้สิ้นสุดลงอย่างรวดเร็ว เพราะเพียงไม่กี่ตอนเท่านั้น ดราก้อนบอลทั้งเจ็ดลูกก็ถูกรวบรวมได้ครบ และผู้อ่านก็ได้เห็นหน้าเห็นตาเทพมังกร กันแต่เนิ่นๆเลย

เรื่องราวที่ตามมากลับเน้นที่การพัฒนาฝีมือของซุน โงคู โดยโงคู ได้ไปร่ำเรียนวิทยายุทธจากท่านผู้เฒ่ามูเท็น (หรือ ท่านผู้เฒ่าเต่า) และได้เข้าร่วมประลองยุทธ ในศึกชิงจ้าวยุทธภพ ครั้งที่หนึ่ง ดูเหมือนว่า โทริยาม่า อากิระ ได้ค้นพบแนวทางการดำเนินเรื่องที่ทำให้ดราก้อนบอลกลายเป็นการ์ตูนระดับอมตะเข้าแล้ว ครับ ดราก้อนบอล กลายเป็นการ์ตูนที่ถ่ายทอดภาพการต่อสู้ของโงคู ตั้งแต่เป็นนักสู้ดาวรุ่งของวงการ จนมาเป็นจอมยุทธอันดับหนึ่งของโลก (และของจักรวาล ในภายหลัง)

ผมเรียกดราก้อนบอลว่าเป็นการ์ตูนระดับอมตะ เพราะเจ้าลูกชายวัยแปดขวบของผมก็ชอบเรื่องนี้เข้าใส้เหมือนกัน การ์ตูนที่ทำให้คนต่างเจเนอร์เรชั่นประทับใจเหมือนๆกันได้ ก็ต้องยกให้ล่ะครับว่า อมตะ (แม่ลูกสาวก็ชอบตามพี่ไปด้วยเหมือนกัน)

เพื่อสนองความอยากของลูกชาย (ย้ำของลูกชายนะครับ) ผมจึงไปไล่ซื้อดราก้อนบอล ที่เนชั่นพิมพ์ใหม่ มาจนครบ ผมพลอยได้มีโอกาสอ่านเรื่องนี้อีกครั้ง แม้ไม่ประติดประต่อเท่าไหร่ก็ตาม

การแต่งการ์ตูนยาวนับสิบปีเช่นนี้ มีการเปลี่ยนแปลงที่เห็นได้ชัดไม่น้อยเลยทีเดียว

ในตอนเรื่มแรกนั้น อ. โทริยาม่า อากิระ สร้างตัวละครประกอบ ในลักษณะแฟนตาซีมากทีเดียว เช่นตัวละครประเภทหัวเป็นสัตว์ แต่เดินสองขาเหมือนคน หรือพวกนกเทราโนดอน ที่ใช้ชีวิตร่วมสมัย ตัวละครพวกนี้ ช่วย convince คนอ่าน ว่า เรื่องนี้เป็นเรื่องจินตนาการนะ เราไม่ต้องสนใจมากเรื่องเหตุผล หรือตรรกะ ที่มาของตัวละคร เราสามารถเพลิน กับเนื้อเรื่องแบบนี้ได้ เหมือนกับดูการ์ตูนพวก Looney Tunes ที่สัตว์พูดจาภาษาคนได้

แต่เมื่อเนื้อเรื่องดำเนินไปเป็นแนวบู็ลิ้ม ตัวละครประกอบพวกนั้นหายไปจนหมด ชาวเมืองในซาตานซิตี้ ก็เป็นมนุษย์เหมือนพวกเรา นายกฯที่หัวเป็นสุนัขไม่มีอีกแล้ว ไม่เพียงเท่านั้น อ. โทริยาม่า กลับสร้างเรื่องเพื่อ อธิบาย ที่มาของ โงคู (ว่าเป็นเด็กที่ถูกส่งมาจากต่างดาว!) อธิบายว่า เทพมังกรมาจากไหน (ก้มาจากนอกโลกเหมือนกันครับ ดาวนาเม็กโน่นแน่ะ) การกลับกลายเป็นว่า เรื่องราวที่ดูเหมือนนิทาน หรือ Looney Tunes มันมีคำอธิบายที่เป็นเหตุเป็นผลแล้วนะ

นอกจากนี้ เจ้าดราก้อนบอลที่ผู้คนต่างยื้อแย่งกันในช่วงแรกของเรื่องถูกลดบทบาทลงไปไม่น้อย เพราะช่วงหลังนั้นมักถูกใช้เพื่อชุบชีวิตคนซะเป็นส่วนใหญ่ (จะมีบทบาทสำคัญอีกครั้งก็ตอนจบภาคบู) (ผมเดาเอานะว่า อ. โทริยาม่าแกเองอาจจะรู้สึกถึงเรื่องนี้เหมือนกันมั้ง เลยทำภาคเสริม(ภาค GT) ขึ้นมาเป็นการเอาใจพวกมังกรและลูกแก้ว)

เมื่อการต่อสู้เพิ่มความรุนแรงขึ้น ทั้งพระเอกและผู้ร้ายต่างมีพลังแสงที่มีอานุภาพทำลายดาวทั้งดวงได้ พวกเมฆวิเศษ และกระบองคู่ใจ ก็ไม่โผล่ให้เห็นมากเท่าไหร่นัก (เพราะพวกพระเอกบินได้แล้วอ่ะ ขี่เมฆไปทำบรื๋อหรอ อ้อ มีตอนภาคบู ช่วงแรกๆ โกฮังนั่งเมฆวิเศษไปโรงเรียน)

อันนี้ไม่ได้จับผิดนะครับ เพียงตั้งข้อสังเกตุว่า เมื่อตัวละครมีวิวัฒนาการมากขึ้น ของบางอย่างที่เคยใช้สมัยยังไม่ค่อยเก่งก็หมดค่าลงไปเป็นธรรมดา แต่ไม่ว่าพระเอกเราจะเก่งมากแค่ไหน ท่าไม้ตายก็ยังคงต้องเป็น "พลังคลื่นเต่า" อยู่ดี อาวุธนี้เป็นสัญญลักษณ์ของเรื่องเลยทีเดียว เหมือนกับไอ้มดแดง ไม่ว่าจะตัวไหน ก็ต้องมี ไรเดอร์ คิก หรืออุลตร้าแมน ก็ต้องมีปล่อยแสงจากแขน

และวันนี้เมื่อดราก้อนบอล หวนคืนกลับมาให้ความสนุกสนานกับเด็กๆอีกครั้ง ผมต้องคอยหลบลำแสงพลังคลื่นเต่าที่ลูกชาย(และลูกสาว ในบางครั้ง)ปล่อยมาใส่

2 Comments:

At 11:52 AM , Blogger Mr. One said...

หลายสิ่งในโลกนี้มีความเป็นอมตะ
หยิบเอามาดูใหม่เมื่อไหร่ ก็เหมือนมีหลุมดำดูดเราเข้าไปหาอย่างไร้แรงต้านทาน...
ดราก้อนบอล
บีทเทิลส์
อีเกิ้ลส์
โดเรมอน
แอโรสมิธ
มาราโดน่า
...ฯลฯ
...หัวใจผมรู้สึกหนุ่มขึ้นอีกหลายปีเลยครับ
เวลาได้รื้อฟื้นสิ่งเหล่านี้

 
At 4:10 PM , Blogger Ruby said...

ฉันชอบการ์ตูนญี่ปุ่นมากW88 Mobile http://surin108.com/v2/%E0%B8%AD%E0%B8%B2%E0%B8%8A%E0%B8%B5%E0%B8%9E%E0%B8%A1%E0%B8%B2%E0%B9%81%E0%B8%A3%E0%B8%87%E0%B9%83%E0%B8%99%E0%B8%A2%E0%B8%B8%E0%B8%84%E0%B9%84%E0%B8%AD%E0%B8%97%E0%B8%B5-%E0%B8%99%E0%B8%B1%E0%B8%81/ 

 

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home